Na 3 dramatisch slechte wedstrijden en even zovele aframmelingen met nul op negen als resultaat leek het ons een uitstekend moment om uit dit leven te stappen. Om dit in stijl te doen heb ik Seppuku (harakiri) overwogen, een Japanse methode waarbij men zich met een scherp mes de buik open snijdt (ons broodmes kan hier al goede diensten bewijzen) en vervolgens hakt een secondant (mijn echtgenote dus ) met een ceremonieel zwaard het hoofd van de patient af. Nu bezitten wij zo geen zwaard , maar in het tuinhuisje staat wel een uit de kluiten gewassen hakbijl. De enige reden waarom de plannen niet doorgingen is dat ons madam vond dat het een veel te grote smeerboel in de wasplaats zou worden en bovendien monopoliseert zij het broodmes want zij koestert zelf moordadige plannen tegen onze oeroude , van de kleinkinderen geërfde cavia, die maar niet dood wil gaan.

Dus toch maar met loden schoenen afgezakt naar de kokende Halense arena , want daar wachtte ons opnieuw een duel tegen het gevreesde Anadol een ploeg waartegen we enkele weken geleden kansloos de boot in gingen.

Trainer Luk Velkeneers kon niet beschikken over doelman Daan Vlekken en ook Tom Roelens moest met een sleutelbeenbreuk vanaf de zijlijn toekijken. Wij wensen Tom een spoedig en volledig herstel toe.

Seconden nadat de wedstrijd op gang was gefloten leden we balverlies in onze verdediging en kwam doelman Seppe Beelen oog in oog te staan met een bezoekende aanvaller. Gelukkig kon Seppe de bal met de voet ontzetten. Halen reageerde met een tegenaanval waarbij Tijs Vanderlinden in laatste instantie net niet bij de bal kon om te scoren.

In de beginfase ging het spel gelijk op zonder dat er veel kansen kwamen. We moesten wachten tot de 11e minuut toen Kilian Sheffield aan een soloactie begon in de buurt van de middellijn. Pas in het strafschopgebied kon hij ten koste van een penaltyfout worden gestopt. De zeer goed leidende arbiter legde de bal zonder aarzelen op de stip en Rens Reynders belastte zich met het zaakje. Zijn laag schot was echter niet zuiver genoeg en werd in eerste instantie afgeweerd door de doelman. Gelukkig was Rens was eerder bij de teruggekaatste bal en hij schoot nu keihard en onhoudbaar binnen . 1-0

De bezoekers gingen onmiddellijk in de tegenaanval en er was knap verdedigend werd van Maxime Windmolders nodig met een corder tot gevolg. Toch begon Halen geleidelijk het spel naar zich toe te trekken. Er werden veel duels gewonnen , onze verdedigin g stond goed en onze ploeg speelde veel feller en met meer inzet dan in de vorige wedstrijden. De meeste kansen werden dan ook afgedwongen door onze jongens. Zo zagen we een schot van Jochen Naert dat net naast ging en een hoekschop van Stef Cleeren die werd weggebokst.

Halverwege de speelhelft dreigde er even gevaar op een doorbraak van Anadol maar met een knappe sliding wist opnieuw Jochen Naert redding te brengen. Na een paar mindere wedstrijden lijkt Jochen weer helemaal terug, hij speelde een uitstekende partij.

Halen bleef voor het meeste gevaar zorgen . Een fraaie pas van Jens Meekers bereikte Rens Reynders, maar Rens werd teruggefloten wegens buitenspel. Daarna zagen we een uitstekende voorzet van Stef Cleeren die door Tijs Vanderlinden maar net naast werd gekopt, en even na het halfuur was het nogmaals raak voor Halen. Via Jens Meekers kwam de bal bij Jochen Naert op rechts en diens schitterende voorzet werd door Rens Reynders die boven iedereen uittorende , magistraal binnengekopt. 2-0 Een doelpunt om in te lijsten!

De bezoekers legden zich nog niet neer bij de feiten. Eerst ging een kopbal net naast het doel van Seppe Beelen en vervolgens moest onze doelman binnen de minuut twee corners uit zijn doel ranselen. Het bleek maar een opflakkering want in de daarop volgende tegenaanval moest de bezoekende doelman alles uit de kast halen om een verschroeiend afstandsschot van Stef Cleeren onder zijn lat weg te boksen en daarna was het nogmaals de beurt aan Rens Reynders op pas van Kilian Sheffield, maar ditmaal ging zijn omhaal naast het doel.

Trainer Velkeneers bracht nu Nick Dewijngaert en Mil Vanherwegen in en Jacob Esquenet en Kobe Triekels mochten even rusten.

De bezoekers dreigden nog even voor het rustsignaal , maar met een goede ingreep stelde Kevin Verwichte orde op zaken.

We gingen rusten met een verdiende 2-0 voorsprong.

Een tevreden trainer Velkeneers in de kleedkamer dus , maar hij waarschuwde wel om bij de zaak te blijven. Anadol zou zeker nog wat proberen. Een Turkse tegenstander legt zich niet zo maar neer bij een achterstand. De laatste keer dat die mannen nog eens goed verloren hebben was tegen Oostenrijk in 1697 in de slag bij Zenta (noord Servie, dicht bij de Hongaarse grens) . De uitslag was 18-6 of zo iets, een beetje zoals deze wedstrijd. We kregen het wedstrijdverslag per postduif want onze pa had toen nog geen geld voor een tv.

Maar genoeg gemijmerd over de goede oude tijd, het is tijd voor de tweede helft want de scheids heeft de match al weer op gang gefloten en we zien hoe Halen al dadelijk weer in de aanval gaat. een ver oprukkende Kilian Sheffield bereikte Rens Reynders maar die werd afgeblokt, volgens ons via een handsbal, maar de scheidsrechter liet doorspelen. Vlak daarna werd de bal na een fout in de bezoekende verdediging gerecupereerd door Jens Meekers en hij zette Jacob Esquenet op weg naar het doel. Het schot van Jacob ging maar net naast .

Even later, in de 7e minuut was er weer gevaar toen een actie tussen Kilian Sheffield en Rens Reynders op het nippertje in corner werd verwerkt.

Maar dan begon Anadol zich wat meer in de match te knokken en we zagen een zeer levendige tweede helft met kansen aan beide zijden. Eerst moest Seppe Beelen plat op een laag diagonaal schot op een tegenaanval en daarna waagde Mil Vanherwegen zijn kans met een zwaar afstandsschot dat door de doelman in corner werd gestompt. Vervolgens een combinatie tussen Jacob Esquenet en Jens Meekers met een voorzet van Jens waar Rens Reynders net niet bij kon en daarna weer een aanval van Anadol die van dichtbij over het doel van Seppe Beelen werd besloten.

Het spel ging nu snel op en neer . Rens Reynders schoot na en soloactie in het zijnet en vlak daarna moest Seppe Beelen in de voeten op een doorbraak. Seppe speelde vandaag een uitstekende wedstrijd. In de 20e minuut had hij een beetje geluk toen een corner voorlangs zeilde en gelukkig voor ons geen enkele bezoeker kon inkoppen.

Halverwege de tweede helft dachten we dat de beslissing gevallen was. De onvermijdelijke Rens Reynders ,die zich al heel de wedstrijd ontpopte als een echte kwelduivel, ging op pas van Mil Vanherwegen alleen op het doel af en met een lage schuiver scoorde hij zijn derde treffer. 3-0 en nog 20 minuten te spelen , Anadol op de knieen, ja toch?

Nee dus, want terwijl wij nog over elkaar aan het rollen waren langs de zijlijn (gekust werd er niet, maak u geen zorgen) was er onmiddellijk na de aftrap balverlies in onze verdediging en een bezoekende aanvaller kon eenvoudig binnenschuiven 3-1. Anadol rook zijn kans en ging opnieuw in de aanval met een hoge bal die voorlangs het doel van Seppe Beelen ging. Vervolgens liepen ze op een Halense counter die liep via Yasine Ortakose en Rens Reynders en die eindigde bij Tijs Vanderlinden die laag en hard binnenknalde . 4-1 drie doelpunten in even zoveel minuten en weer een marge van 3 doelpunten.

En weer konden we niet lang vieren want amper 3 minuten later , net na het halfuur werd onze verdediging volledig uit verband gespeeld en kon een Anadolaanvaller laag binnenschieten . 4-2.

De bezoekers putten hier moed uit en bleven nu zware druk zetten en het werd nog spannender want 6 minuten voor affluiten was er weer balverlies in onze verdediging en met een laag hard schot werd Seppe Beelen opnieuw geklopt. 4-3 en nu werd het echt gevaarlijk.

Gelukkig zat het toen even mee want er was nauwelijks afgetrapt toen Stef Cleeren met een haarfijne pas Rens Reynders de ruimte in stuurde. Ook nu behield Rens het overzicht en hij schoof laag binnen . 5-3 . Het vierde doelpunt van Rens in deze wedstrijd. Het lijkt een beetje of hij alleen speelde, maar dat is natuurlijk niet zo. De hele ploeg had zijn verdienste in deze wedstrijd en wanneer je niet goed wordt aangespeeld kan je in je eentje ook niets forceren, maar feit blijft dat Rens vandaag een geweldige partij speelde en heel effectief was in de afwerking.

Twee doelpunten voor met nog vijf minuten te gaan, de buit leek binnen, maar toch werd het nog bibberen want daar kwam Anadol weer opzetten en met een laag schot liet een bezoekende aanvaller Seppe Beelen kansloos. 5-4 en nog 3 lange minuten te gaan. De regen viel intussen met bakken uit de hemel en het regende niet alleen water. 7 doelpunten in een goed kwartier, je ziet het zelfs niet in Barcelona. Wij langs de kant stonden te hinken op twee gedachten: een paar nieuwe hartkleppen laten zetten of toch maar naar huis bellen om het broodmes en de hakbijl gereed te leggen?

De laatste minuten werden voor een deel volgemaakt met de verzorging van Seppe Beelen die een elleboogstoot in zijn ribben had gekregen en gelukkig telde de voortreffelijk leidende scheidsrechter niet al te veel blessuretijd bij.

Een hardbevochten maar verdiende overwinning dus die tot stand kwam dankzij teamgeest, inzet , goed spel en effectiviteit in de afwerking en dit tegen een ploeg die bleef knokken tot het bittere einde. Hopenlijk hebben we na een paar slechte wedstrijden de draad nu weer opgenomen.

Wat hebben wij nu geleerd? Met de juiste mentaliteit en inzet kan deze ploeg best wat bereiken, een verschil van 3 doelpunten geeft nog geen zekerheid op winst of verlies en seppuku is minder geschikt voor maag- en darmlijders .

Volgende week spelen we tegen en in Thes Sport , op vrijdagavond of zaterdagmiddag want dat is nog niet beslist.

De spelers: Seppe Beelen, Jacob Esquenet, Kevin Verwichte, Jens Meekers, Kobe Triekels, Nick Dewijngaert, Jochen Naert, Kilian Sheffield, Tijs Vanderlinden, Maxime Windmolders, Mil Vanherwegen, Rens Reynders, Stef Cleeren, Yasin Ortakose

Trainer : Luk Velkeneers

Afgevaardigde : John Dsinter

Verslaggever: John Dsinter